برای دسترسی به اصل مدارک قابل ارائه در سامانه Ddslib، کاربران می توانند به یکی از روشهای ذیل اقدم نمایند. در صورت عدم موفقیت در دسترسی موقت سامانه به مدارک درخواستی، تقاضای کاربران بصورت آفلاین ثبت شده (در صورت تایید کاربر) و سامانه حداکثر تا 72 ساعت از طریق ایمیل خودکار نسبت به نحوه دریافت آن توسط کاربر اطلاع رسانی های لازم را ارائه خواهد داد.
DOI
يك شناساگر استاندارد بين المللي جهت شناسايي منابع الكترونيكي معتبر بوده
كه از دو بخش كد ناشر و كد مجله و مدرک تشكيل شده است.
این شناساگر به وسيله علامت "/" از يكديگر جدا مي شوند.
لذا با قرار دادن اين شناسه در جعبه درخواست مربوطه قادر به دانلود مدرک علمی مورد نظر خود
ظرف چند ثانيه خواهيد بود.
چند نمونه از شناساگر
DOI
را در ذیل می بینیم:
10.1021/ar050199q
10.1111/j.1540-6261.2007.01207.x
روش دیگر دریافت مدارک الکترونیکی، از طریق آدرس URL چکیده آن از سایت اصلی (نه سایت های ارجاع دهنده) می باشد. این روش در همه سایتها مورد استفاده بوده اما در برخی دیگر از سایتها از جمله Jstor کاربرد خیلی بیشتری از خود نشان میدهد زیرا DOI در این سایت (در بیشتر موارد) در جایی به دور از دسترس کاربر مورد استفاده قرار گرفته و کاربر بهتر است با کپی آدرس URL یا Stable Link مدرک و قرار دادن آن در جعبه مربوطه (Persistent Link) در سامانه Ddslib بتواتد نسبت به دریافت مدرک خود اقدام نماید. در مورد چكيده مقالات در سايت هاي ارجاع دهنده (و غير ميزبان) مانند Pubmed، لازم است با كليك بر روي آيكن سايت ميزبان اصلي مدرک، (در گوشه بالای سمت راست سايت Pubmed) به صفحه چكيده مقاله علمی در سايت ميزبان اصلي مقاله از قبيل سايتهايي چون Nature، Sciencedirect، Wileyو Springer راه يافته و سپس با کپی و قرار دادن لينك URL چكيده مقاله علمی در بخش مربوطه مراحل دریافت مدرک ادامه پیدا خواهد کرد.
روش دیگر دسترسی به مدارک علمی، استفاده از عنوان کامل مدرک (عنوان مقاله، بخش کتاب و ...) و نام خانوادگی نویسنده اول یا اصلی مدرک می باشد. در این روش کاربر می بایست با کپی عنوان و نام خانوادگی مدرک مورد نظر از سایتهای علمی و الحاق آن به بخش مورد نظر در سامانه )انتخاب گزینه سوم جعبه درخواست اطلاعات در صفحه اصلی سامانه (کلیک روی DOI Query و انتخاب Search on Title)(، نسبت به دریافت مدرک خود اقدام نماید. این روش برای پژوهشگرانی که مدرکی را در غیر از سایتهای علمی از جمله فهرست منابع و مآخذ مدارک دیگر یافته اند و علاقه مند به دریافت اصل آن مدرک هستند، مفید است. همچنین بعضی از مدارک که از طریق DOI یا URL بازیابی نشده اند، می توان با این روش احتمال دسترسی به آن را زیادتر کرد. زیرا بارها مشاهده شده که یک عنوان مدرک با DOI ها و در سایتهای مختلف منتشر شده اند. لذا با این روش می توان به جستجوی مدرک در همه سایتهای علمی و با هر DOI اختصاص یافته به آن پرداخت و اگر آن مدرک در چند سایت منتشر شده باشد، سامانه با ارائه لیستی به کاربر، وی را در رسیدن به آن نهایت یاری را خواهد کرد.